വാക്ക്

പറയാത്ത വാക്ക്  അർബുദം പോലെയാണ്‌ 

പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ ഒരഗ്നിപർവതം പോലെയും  

ഉള്ളിലൊതുക്കുന്ന  വാക്കിന്റെ പുറമെയുള്ള 

വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ  ചിലരിൽ -

നോവിന്റെയും  അമർഷത്തിന്റെയും 

നിശബ്ദമായ  നെടുവീർപ്പുകൾ  ഉയർത്തും .

വാക്കുകൾ പലപ്പോഴും  പ്രതീക്ഷയുടെ  നാമ്പുകൾ 

കിളിർക്കുന്ന വിളനിലമാണ് .

എങ്കിലും പറയാത്ത  വാക്ക് .. 

വശ്യതയോടെ ,

ഒരു രാത്രിയെങ്കിലും  ഉറക്കം കെടുത്തുന്ന 

ഒരദൃശ്യ  സൗന്ദര്യമാണ് ..

പക്ഷേ ,!

ചിന്തകളെ  നൂലിൽ കെട്ടി -

ഉയരങ്ങളിലേക്ക്  പറത്തുന്ന  കുസൃതിക്കാരനായ 

കുട്ടിയാകുമ്പോളാണ്  ഞാൻ  നിന്നെയേറെ 

ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് .

ഒരു സ്വപ്നം (കവിതയല്ല )

        ഒരു സ്വപ്നം (കവിതയല്ല )

ഇന്നലെ  എൻറെ  സ്വപ്നത്തിൽ  ഞാൻ  പുനർജനിച്ചു .

എനിക്കായ്  മാത്രം ആരോ തീർത്ത ഒരു ലോകത്ത് 

ഒരു  മുള്ളുള്ള  വലിയ  മര തണലിൽ ആയിരുന്നു 

ഞാൻ  വിശ്രമിച്ചത് ..

അതിൽ  നിറയെ പഴങ്ങൾ  ഉണ്ടായിരുന്നു 

ജീവിതത്തിൻറെ  കയ്പും  മധുരവും പുളിപ്പും  

ചവർപ്പും ചാലിച്ച ചുവന്ന പഴങ്ങൾ .

പക്ഷേ  ആ മരത്തിനു  ചുറ്റും ഇരുട്ടായിരുന്നു

എനിക്ക് മറ്റൊരു രൂപവും കാണാനായില്ല.

എൻറെ  സൃഷ്ടാവ്  എനിക്ക് കൂട്ടായ് 

ആരെയും തന്നില്ല .

ഇരുളിൻറെ ഭയാനകതയിലേക്ക്  നോക്കി 

തരിചിരിക്കനല്ലാതെ  എനിക്കൊന്നിനും  ആയില്ല  

നീ

ന്ക്ഷത്രങ്ങളോട്   കൂട്ടുകൂടാൻ  തോന്നുമ്പോൾ 

നീ  നിലാവുള്ള  രാത്രിയാകും 

മഞ്ഞു തുള്ളിയെ  ചുംബിക്കാൻ തോന്നുമ്പോൾ 

നീ  മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന   പുലരി യാകും  

സൂര്യകിരണങ്ങൾ കൊണ്ടെൻറെ  മുഖം വാടിയാൽ 

നീയൊരു  തണൽമരമായ്മാറു൦ 

നിമിഷങ്ങളുടെ വിരസതയിൽ  ഞാനുലഞ്ഞാൽ 

നീ  സംഗീതമായെന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങും 


നീ ആരാണെന്നു  ഞാൻ തിരഞ്ഞാൽ

 നീയെന്നി ലേക്ക് വിരൽ  ചൂണ്ടും

 ഞാനാണു നീ .....

നീയെന്നിലെ  ഞാനാണ്‌